In gesprek met: CHRIS VAN DEN ELZEN (deel III)

In gesprek met: CHRIS VAN DEN ELZEN (deel III)

Door Britte

Na deel 1 en deel 2 van het interview met Chris van den Elzen weet je inmiddels al aardig wat over deze jonge ontwerper en de innovatieve schoenen die hij fabriceert. In dit derde en laatste deel gaan we terug naar hoe het allemaal begon. Hij vertelt hoe zijn fascinatie voor schoenen ontstond (*SPOILER* iets met een kamer vol LEGO en Duplo... *SPOILER*), wat hij vindt van de combi mannen en hakken én wat hij zelf voor schoeisel draagt...

Schoenen.nl: Was je als kind al gefascineerd door schoenen? Chris: Ik kom uit een klein dorpje in Brabant en wilde eerst boer worden, toen dierenarts en toen architect. Ik vond grids en geometrie namelijk heel interessant. Na het Grafisch Lyceum in Boxtel koos ik voor de opleiding Industriële Vormgeving op de Design Academy in Eindhoven en belandde daar op de afdeling ‘Identity’. Dat had niet alleen te maken met wonen, maar ook met mode. Uiteindelijk trok ik daar steeds meer naartoe; ik wilde om het menselijk lichaam heen werken. Tijdens mijn opleiding ben ik een conceptdenker geworden en heb ik geleerd om in korte tijd iets te ontwerpen dat veel impact heeft, modegevoelig is, maar vooral alle zintuigen prikkelt. De nadruk lag op het tactiele, en die insteek heb ik meegenomen. Nog steeds wil ik dat het leer dat ik gebruik goed voelt en ruikt.

Schoenen.nl: En waarom dan per se schoenen? Chris: In het derde jaar van mijn opleiding ben ik de schoenenrichting opgegaan. Schoenen zijn een verlengstuk van je lichaam. Op de opleiding waren we altijd bezig met het vraagstuk ‘functie’, dus ‘comfortabel’ versus ‘statement’. Ik hou niet van poespas en tierelantijnen. Doe mij maar innovatieve constructies. Een goed voorbeeld daarvan is mijn cage shoe; een leren sok die in verschillende, verwisselbare dragers kan.

cage shoe chris captured 2.0 shoe

Schoenen.nl: Ja, die maakte je voor een ontwerpwedstrijd van Invito? Chris: Klopt! Ik had het concept eigenlijk al op de plank liggen, dus toen de Invito Shoe Design Challenge voorbij kwam heb ik het ingestuurd. Uiteindelijk won ik niet; het bleek toch iets te lastig om ze op grote schaal te produceren. Innovatie kost geld… Wel kreeg ik de meeste stemmen via social media en een eervolle vermelding, waar ik misschien nog wel blijer mee was; het ging me tenslotte om de publiciteit. Het was de eerste schoen die ik echt met de hand gemaakt hebt. Er is niet eens een rechterschoen van. Dat is altijd een twijfeldingetje, maar vanaf nu maak ik wel altijd meteen een paar. Anders kun je ze namelijk niet uitlenen voor shoots.

Schoenen.nl: Waarom ontwerp je alleen voor vrouwen? Chris: Bij vrouwenschoenen heb je toch meer vrijheid. Ik hou van constructies en daar is ruimte voor bij een hoge hak. Ik ben echt een bouwer. Vroeger al was ik altijd in de weer met Duplo en LEGO. Met behulp van Playmobil maakte ik met mijn broertjes en zusjes zelfs hele steden. Ik kan deze schoenen ook voor drags maken - er komt veel interesse van die kant - maar het zou simpelweg te kolossaal worden. Iedere schoen ziet eruit zoals hij eruit ziet, juist door de maat. Ook een schoen kleiner maken heeft consequenties: in maat 36 bijvoorbeeld wordt zo'n schoen al gauw te heftig. De verhoudingen veranderen dan.

Schoenen.nl: Wat draag je zelf? Chris: Ha ha, toevallig draag ik nu een minimalistisch grijs schoentje van de Zara. Normaal hebben die een slechte leest, maar deze valt mee. Normaal zou ik nu m’n schoenen van United Nude - waar ik stage liep - aanhebben, maar die zijn toe aan vervanging. Helaas kan ik dat even niet veroorloven. Hoe ironisch het ook is: al mijn geld gaat momenteel op aan schoenen producéren...

Schoenen.nl: Het is niet je missie de man aan de hak te krijgen? Chris: Nee, derby’s vind ik wel heel chic, met een hakje van een à twee centimeter. Het gaat bij hakken vooral over de houding die je erdoor krijgt, en dan kom je weer bij het vraagstuk ‘hoe mannelijk moet een man zijn?’ Kijk, het zou te gek zijn als Kazaky, die mannengroep op hakken, mijn schoenen zou gebruiken, maar het is niet mijn doel.

Chris van den Elzen Shades of Glass